■

keske demeseydin.
ben nefes alamiyorum.
keske demeseydin.
evleneliz diye...

sen demesen, ben boyle olamadim.
zaten biliyordum, sen benimle evlenemezsin.
onu biliyordum.
o yuzden ben kendime diyordum.
en son seni kaybedecegim.
seni kazanamiyorum.
cok cok derin seni seversem,
ayrilken cok aciyecegim.
onu kendime devem soyliyordum.

ama o gun sen dedin,
"ne olursa olsun, hayattimiz bir kere yasiyoruz.
senin onu gormemezikten gibi kabul ederim.
oyle bana geliyor musun? beni kabul eder misin?"
oyle sen bana diyecek gun gelecek diye dusunmedim.
yok, oyle istiyordum.
ama gelmez diye oyle dusunmekten kaciyordum.
kendimi kirilmaktan korkuyordum.

ama o gun sen bana dedin.
inanamiyordum, ki cok cok mutlu ettin.
ama bir sonraki gun, oyle degil demissin.
yanlis anliyabilirsin diye anlatiyorum dedin.
benim turkce okadar az mi?
bende insani tanilim.
eger dili anlamasam da gene anlalim.
bende insanim. hissedebiliyorum.
ben yanlis mi anlamisim?
bende iki ay seni taniyorum.
senin yuzune baksam, nasil dusunuyorusun,
hissediyorsun, onu hissedebiliyorum.
yada ben sana ogun mektubi yazmistim.
o seni cok fazla duygulandirmaktan,
sen oyle soyletirmistim mi?
yada sen yanlis mi soyledin.

herkes kendin agzindan ciktigi sozleri,
cumlelere, sorumlu.
fazla beni sevindirme.
sonra boyle bir sey oldum mu kalkamiyorum.
fazla beni sevindirme.
o gun ben cok sevindim. seni hissettim.
senin duygularin, senin gozyasi, senin canini hissettim.
ve senin konusmaktan mutlu oldum.
cok mutluydum.
ama ben yanlis anlamisim.
evet, ben yanlis anladim.
bir defa boyle olursa, kendimi kaldiramiyorum.
beni sevindirme.
ben seninle evlenmek icin hakim yoktur.
benimle evlenemiyorsun.
sen senin icinde bana cizgi yazmissin.
buradan icine girmeyin.
oyle yazmissin.
sen oyle yaparsanda gene seni kabul ederim.
zorla kabul ederim.
seni sevmekten.
canim aciyor.
ama ben bir sey yapamiyorum.
ne yapalim...